Onze eerste schooldagen

De avond voor onze eerste schooldag kwam de huisbaas ons halen om de weg te tonen naar de school. Aangezien we van plan waren om elke dag naar de school te fietsen. Op weg naar school stopte hij bij een vriend die als huisdier een aapje had. Het was indrukwekkend om een aap in de vrije natuur te zien en te kunnen aaien.

Op weg naar school merkten we dat de buurt rondom de school een heel andere buurt was dan waar wijzelf verblijven. Er liepen veel mensen op straat, kleine huisjes, aangestaard worden, groepsvorming, … . Eenmaal aangekomen aan de school zagen we er niet zoveel van aangezien de school afgesloten was. Wel was het leuk dat we op deze manier toch eens de school en de buurt gezien hadden voor onze eerste schooldag. Daarna nam Lando ons mee naar de wijk waar hij opgegroeid was. We gingen bij verschillende mensen langs: zijn familie, de priester, … . De ene persoon was vriendelijker en stond meer open voor ons dan de andere. Wat uiteraard normaal is.

Toen Lando ons om half zeven kwam ophalen om ons de weg te tonen, dachten we dat dit niet lang zou duren. Toch duurde dit welgeteld drie uur. Dit is zo typisch voor deze cultuur. Ze willen je echt helpen en ze nemen hier dan ook de tijd voor. Tijdens deze drie uur durende trip hebben we wel veel nieuwe contacten gelegd dus dit was positief. Ook hebben we fietsen geregeld en een taxi. Aangezien onze fietsen de eerste dag nog niet klaar waren, gingen we opzoek naar een taxi. We spraken met deze man om 7 uur de volgende dag af.

De volgende ochtend waren we allemaal heel benieuwd naar de school, de kinderen, … . We stonden klaar om 7 uur maar de taxi kwam niet af. Om 20 voor 8 uur besloten we om naar Lando te gaan om het nummer van de chauffeur te vragen. Maar hij besloot ons zelf te brengen aangezien dit sneller zou gaan.

Door ons voorval met de taxi kwamen we ook wat later toe op school. De leerlingen waren al in de klassen. We gingen naar de eerste persoon die we tegenkwamen. Dit was het schoolhoofd van Pandit Ramadhar 2. Hij toonde ons bij wie we verwacht werden. Zo maakten we kennis met mevrouw Parmessar en onderdirectrice Arti. Ze waren vriendelijk en mevr. Parmessar maakte afspraken met ons. De school begint om kwart voor acht en is gedaan om 13 uur. Ze verwacht dat we ons volledig inzetten voor deze school. We zouden normaal een project uitwerken rond ICT maar ze vertelde ons dat dit jaar dit niet zo lukken aangezien de mediatheek bezet is door een klas. Toen kwam het idee om rond muzische te werken op de proppen. Het schoolhoofd was ook fan hiervan aangezien ze vindt dat vele leerkrachten hun voeten hieraan vegen.

We kregen een rondleiding doorheen de school en stelde ons voor aan alle leerkrachten. De leerkrachten waren vriendelijk. De tijd die nog overbleef van die schooldag gingen we gaan observeren. Jasmien en ik observeerden eerst in groep 7 dus het 5de leerjaar. Daarna ging ik met Emmelie gaan observeren in groep 4 (2delj ) en groep 6 (4de lj). Zoals je al gemerkt hebt, spreken ze hiervan groepen en niet van leerjaren.

Al snel merkten we dat er een groot verschil is tussen de leerlingen hier en bij ons. Ze slaan en duwen elkaar, hebben geen respect voor elkaar en voor de leerkracht, zijn in hun eigen taaltje onder elkaar bezig, zijn ongemotiveerd, slapen in de les, … . Ik wil niet zeggen dat dit niet bij ons voorkomt. Maar hier kunnen ze er weinig aan doen als leerkracht en school aangezien dit komt door hun verleden en opvoeding. Er zijn zeker en vast ook brave kinderen die luisteren. Maar net zoals bij ons verdwijnen deze kinderen op de achtergrond aangezien die andere kinderen de aandacht opeisen.

Kortom het gedrag van vele leerlingen laat te wensen over. Vandaar dat we het muzische ook niet meer zagen zitten. In België zijn de muzische lessen ook de minst rustige lessen. Vandaar dat wij dachten dat dit niet goed zou aflopen.

Ook het onderwijs zelf is anders. Een zinnendictee betekent hier, de juf schrijft 5 zinnen op het bord en de leerlingen schrijven dit over. De leerlingen moeten heel veel schrijven en de lesblokken duren lang. Bij rekenen moeten ze eerst alle opgaven overschrijven en dan oplossen. Je merkt ook dat de leerlingen geen motivatie hebben. Sommige leerlingen liggen te slapen, beginnen niet te werken, storen de les, … . Hier zagen we een gebrek aan motivatie. Vandaar dat wij gekozen hebben om te werken rond motivatie. Dit houdt in: het positieve bevestigen, belonen, tussendoortjes, een muzische les, spelles, bewegingsles, taalspelletjes, motivatie integreren in reken- of taalles, …. .

We hebben ook al eens kort een klas moeten overnemen per twee. Dit was het 1ste leerjaar. We waren eerst heel streng en losten een aantal sommen op. Daarna leerden we een liedje aan. De leerlingen waren rustig behalve dat er twee de hele tijd ons aandacht opeisten. Het werd erger en erger. Ze zetten de andere leerlingen aan. Ze lachten ons uit, luisterden niet, daagden ons uit… Kortom een verschrikkelijk dag. Achteraf vroegen we ons af of dit aan ons lag of niet. De leerkrachten gaven aan dat de leerlingen zich zo gedragen als de klasleerkracht er niet is.

In de klassen hier zitten ze niet volgens leeftijd maar volgens cognitief niveau. Zo zit in het 1ste leerjaar nog een leerling van 9 jaar. In heel veel klassen komen er leeftijdsverschillen voor. Er zitten zelf nog leerlingen van 15 jaar op school. Heel veel leerlingen komen van het binnenland en genoten daar geen onderwijs vandaar dat je ze niet volgens leeftijd kan indelen.

De volgende dagen gingen we in de andere leerjaren gaan observeren. In het begin was ik bang voor de hogere jaren maar eigenlijk vallen die leerlingen best mee. Ze luisteren, hebben respect voor de leerkracht, … . Als de leerkracht even weg is, profiteer ik ervan om eens iets uit te leggen of iets te vragen, … .

We zijn ook al langsgeweest met een planning bij alle leerkrachten en elke leerkracht kon kiezen welk vak we overnamen en hoeveel lestijden. We gaan zowel rekenen, taal, beweging als muzische geven. Wat mij opviel is dat vele leerkrachten graag hebben dat we een zanglesje zouden geven. Kortom we gaan een project rond motivatie uitvoeren in alle klassen en dit integreren in onze lessen die we gaan geven.

Meer en meer merk ik dat de leerlingen iets vragen of zeggen tegen ons en dit geeft mij een goed gevoel. Persoonlijk denk ik dat dit alleen maar zal beteren als we vanaf maandag zelf les beginnen te geven. Ik kijk er al naar uit!

Tot snel!